‘In het agrarisch buitengebied is vaak niet zoveel te zien, rechtgetrokken percelen, grote stallen, maïsakkers en raaigras. De tureluurs en de grutto’s die ik ooit zo verrukt leerde herkennen kom je nu niet meer tegen. De veldleeuwerik stijgt niet langer jubelend op. Weilanden betoveren niet bepaald meer door hun bonte bloemenovervloed want in het raaigras groeit helemaal niets, langs de sloten handhaven zich hooguit een paar brandnetels en wat riet, op geen akker staat nog een boom, houtwallen zijn bijna overal al lang uit het landschap verwijderd.’
Uit: Marjoleine de Vos. Je keek te ver, een wandeling. Van Oorschot, 2020, p. 8-9.
NB. Deze pagina’s worden van tijd tot tijd (maar zeker niet dagelijks, zelfs niet wekelijks) bijgewerkt.