Nadat we dinsdag de boekweit al hadden laten maaien, was het de bedoeling om de gemaaide halmen te laten drogen door wind en zon. Woensdag lukte dat heel goed, maar donderdag leek het droogproces te stagneren. En erger: de verwachting voor de dagen daarna werd er niet beter op: elke dag kans op een bui. Vervolgens ontstond er een lastige afweging: dorsen nu het er nog redelijk bijligt of wachten en hopen dat het meevalt met de regen. We kozen voor het eerste. En donderdag in de tweede helft van de middag werd er gestart.

Klik HIER voor de start van het dorsproces van onze allereerste boekweit.

Wat belangrijk bij het dorsen is, is dat de machine het grootste deel van het rijpe zaad van de halmen weet te krijgen en via de zeven ook in de combine houdt. Dat leek in eerste instantie wel goed te gaan, maar in de loop van het dorsen zagen we steeds meer rijp zaad op de akker liggen. Door het bijstellen van de zeven (en door langzamer over het perceel te rijden) lukte het na een aantal keren een goed resultaat te krijgen.

We waren bij start niet te optimistisch over de oogst, maar uiteindelijk leek het mee te vallen. Maar we zijn er nog niet. Het geoogste zaad (inclusief de vervuiling met onrijp zaad en stukjes halm die er nog inzit) moet nu gedroogd en daarna gezeefd worden. Pas dan hebben we een beeld van het aantal ton en de kwaliteit. De stap daarna: naar de pelmolen om de boekweit te ontdoen van het schilletje (“de pel”). En dan…… als alles goed gaat, gaan we er vervolgens diverse boekweitproducten van laten maken: grutten, meel, kasja, crackers……

Wordt vervolgd dus!!

Schouw of er niet teveel zaad op de akker ligt

Het storten van gedorst zaad in de dumper van Kees Sijbenga

Het hakselen van het stro

Het droogproces

Scheiden van de korrel van het kaf